Λίγοι προσωπικοί συνειρμοί…

Η περίοδος της Σαρακοστής, που μόλις πριν λίγες μέρες άρχισε, μου έφερε στο νου συνειρμικά τον όρο καραντίνα. Αυτός προέρχεται από την ενετική φράση «quaranta giorni» (σαράντα ημέρες) και αναφέρεται στην υποχρεωτική περίοδο απομόνωσης των πλοίων και των πληρωμάτων τους κατά την επιδημία της μαύρης πανώλης (1348-1353).

Μπορεί η σύγχρονη αυτή καραντίνα να κράτησε ή καλύτερα να κρατάει πολύ περισσότερο από σαράντα ημέρες αλλά η αλήθεια είναι πως αρχίζει να διαφαίνεται φως. Μήπως, λοιπόν, εν όψει αυτής της «εξόδου» θα μπορούσε αυτή η περίοδος της Σαρακοστής να αποτελέσει μια περίοδο περισυλλογής- ενδοσκόπησης, άσκησης, νηστείας ή περισσότερο προσεγμένης διατροφής, ανάλογα με τη διάθεση, τις ανάγκες και τη δύναμη του καθενός; Για να το θέσουμε αλλιώς, μήπως τα τελευταία αυτά μέτρα της μακράς και επίπονης αυτής διαδρομής να τα διανύσουμε έχοντας ως στόχο την ψυχική- πνευματική- σωματική ανάταση- Ανάσταση;

Λίγο κουράγιο ακόμη!