φθινοπωριάζει…

Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο, ποικίλα ψυχο-σωματικά συμπτώματα που ταλαιπωρούν κάποια άτομα να υποχωρούν με την έλευση του καλοκαιριού. Η θετική επίδραση του ήλιου στη διάθεση και η μεγέθυνση της ημέρας με τη συνακόλουθη προαγωγή της κοινωνικής μας ζωής, η ευεργετική αναμονή της άδειας και των διακοπών με οικεία και αγαπημένα πρόσωπα και εν κατακλείδι οι αυξημένες προσδοκίες για την επερχόμενη θερινή περίοδο, αλλάζουν τη διάθεσή μας προς το καλύτερο. Ας μη παραγνωρίζουμε εδώ και το ρόλο της σεροτονίνης, του νευροδιαβιβαστή που λειτουργεί και ως ρυθμιστής της διάθεσης και υποβοηθείται από τη θερινή ηλιοφάνεια.

Ο Σεπτέμβρης, όμως, που κάνει τώρα την εμφάνισή του, σηματοδοτεί την επιστροφή του καθιερωμένου προγράμματος… Η έναρξη της σχολικής χρονιάς,, η επιστροφή όλων των αδειούχων στην καθημερινή εργασία, η συρρίκνωση της ημέρας  που ήδη είναι αισθητή, οι ειδοποιήσεις της εφορίας για την αποπληρωμή των οικονομικών μας υποχρεώσεων, κ.α. επιφέρουν αύξηση των  καρδιακών παλμών, μικρο-κρίσεις πανικού, αίσθηση αδυναμίας, κόπωσης, προκαλούν με λίγα λόγια την ολική επαναφορά όλων των συμπτωμάτων δυσ-λειτουργικότητας που είχαμε ξεχάσει, ή μάλλον θάψει κάτω από την καλοκαιρινή άμμο.

Οφείλουμε, λοιπόν, να έχουμε στο μυαλό μας τη σκέψη ότι ο ήλιος και το καλοκαίρι δε μπορεί να είναι η απάντηση στα ψυχο-σωματικά μας προβλήματα, ούτε μπορεί να αποτελέσουν επαρκή θεραπεία ή και εξήγησή τους και να δώσουμε προσοχή σε άλλα σημεία της ψυχής και της ζωής μας που καιροφυλακτούν να αναδυθούν με το πρώτο στραβοπάτημα, με την πρώτη ευκαιρία. Επομένως, θα πρέπει έγκαιρα να αναζητήσουμε τον κατάλληλο ειδικό για την αντιμετώπιση των όποιων «δυσλειτουργιών» μας, προτού αυτές εξελιχθούν σε μείζονα και δυσχερώς αναστρέψιμα νοσήματα.