Έχει διερευνηθεί λεπτομερώς και εξαντλητικά από ερευνητές, φιλοσόφους, ειδικούς ψυχικής υγείας το θέμα των οικογενειακών και των ερωτικών σχέσεων, ενώ ελάχιστος χρόνος έχει αναλωθεί στη βαθιά σχέση που συνδέει τους φίλους. Αυτό σκεφτόμουν τις τελευταίες μέρες «σκανάροντας» τις επαφές του κινητού μου. Φρόντισα, αλήθεια, κατά τη διάρκεια των τελευταίων κραδασμών που προκάλεσε η πανδημία να τηλε- διασώσω τους φιλικούς μου δεσμούς;

Διάβασα πρόσφατα πως η φιλία μπορεί να μας βοηθήσει να βρούμε σκοπό και νόημα στη ζωή, να παραμείνουμε υγιείς και να ζήσουμε περισσότερο. Η οικειότητα , η υποστήριξη, η ισότητα και οι αν-ανταπόδωτες  συναισθηματικές σταθερές στις φιλίες μας είναι μοναδικές. Οι φίλοι που επιλέγουμε όταν είμαστε μικροί είναι συνήθως μέλη φιλικών οικογενειών. Στη σχολική και φοιτητική μας ζωή αρχίζουν οι βαθύτερες σχέσεις στις οποίες κάνουμε πράγματα μαζί, συνδεόμαστε συναισθηματικά. Οι φιλίες σε αυτά τα περιβάλλοντα ευδοκιμούν καθώς τα πεδία κοινωνικής δράσης είναι κοινά. Στην  ενήλικη ζωή με την εργασία, το γάμο, τα παιδιά καθίσταται δύσκολο να διαθέσουμε χρόνο στις φιλίες, ενώ όταν και πάλι, στα πλαίσια των κύκλων που κάνει η ζωή, οι απαιτήσεις μειώνονται επανερχόμαστε σ’ αυτές… οι φίλοι όμως έχουν χαθεί, ενώ η ανάγκη μας για δεσμούς ειλικρινείς είναι μεγάλη… 

Η αλήθεια είναι πως κυρίως τις φιλικές μας σχέσεις παραμελούμε όταν είμαστε απασχολημένοι. Όχι επειδή πιστεύουμε πως είναι πιο σταθερές αλλά περισσότερο γιατί οι οικογενειακές μας είναι βιολογικά ή νομικά κατοχυρωμένες. Όμως και η φιλία προσφέρει ικανοποίηση και στήριξη. Χρειαζόμαστε τους φίλους να μας περιμένουν στα δύσκολα της ζωής να μας προσφέρουν τον ώμο τους και στα ευχάριστα να χαρούν και να γιορτάσουν μαζί μας. Ποια είναι λοιπόν τα μυστικά για να τους κρατήσουμε; 

Εννοείται πως δεν κρατούν όλες οι φιλίες μια ζωή. Φιλικούς δεσμούς συνάπτουμε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας, είτε γιατί οι ζωές μας εξελίσσονται δυναμικά είτε γιατί από κάποιες σχέσεις μας θεωρούμε ότι πρέπει να δραπετεύσουμε, γιατί έχουν καταντήσει βλαπτικές και ψυχικά και βιολογικά. Σημασία έχει να αισθανόμαστε και εμείς, ως αποδέκτες, αλλά και οι άλλοι, ως φίλοι μας, πως ακόμη και όταν δε θα υπάρχει διαθέσιμος χρόνος για μια εκ του σύνεγγυς επαφή, ο φίλος θα είναι εκεί για να ακούσει και να παρακολουθήσει ακόμη και εξ αποστάσεως, ακόμη και από το τηλέφωνο  τα σημαντικά τεκταινόμενα της ζωής. Όχι, λοιπόν, πολλές και αιματηρές θυσίες αλλά ειλικρινές και ουσιαστικό ενδιαφέρον, μια γλυκιά και σταθερή υπενθύμιση δεσμού, όχι δεσμών -προς θεού, έχει ανάγκη ο φίλος!

Και ας μη ξεχνάμε πως οι φίλοι , από τους πιο σημαντικούς άλλους της ζωής μας, βρίσκονται «κρυμμένοι» σε απλή θέα.